Teymur Ləng öz dövlət quruluşunun bütün xərclərini dəfələrlə soyulan

yoxsul kəndlilərdən alırdı. Töycü-töycü üstündən gəlirdi. Vergilərin

haqq-hesabı yox idi. Molla Nəsrəddinin yaşadığı kəndin əhalisi

də başqaları kimi soyulurdu. Axırda Molla Nəsrəddin bu zülmə tab

gətirə bilməyib Teymurun yanına gəlir və onun qarşısına bir çox ağır

tələblər qoyur. Teymur Mollanın bu hərəkətindən qəzəblənərək qışqırır

ki:

– Sən nə cəsarətlə mənim kimi böyük bir padşahın yanında ağzına

söz alıb danışırsan?

Molla heç halını pozmadan deyir:

– Qibleyi-aləm sağ olsun! Çox da böyük-böyük deyib bizə hədəqorxu

gəlmə! Sən böyüksənsə, biz də kiçiyik. Yadından çıxartma ki,

kirpinin də hər təpəfi tikandır, amma balaca qarışqa onun dədəsini

yandırır.