Günün birində Teymur Ləng Mollaya deyir:

– Molla, bugün keyfim çox sazdı. Sənə bir şey bağışlamaq istəyirəm.

Amma bilmirəm nə bağışlayam ki, öz ürəyindən olsun.

Molla deyir:

– Qibleyi-aləm sağ olsun elə sən hər nə bağışlasan mənim ürəyimdən

olar.

Teymur deyir:

– Onda qoy mən bir-bir sayım, sən özün seç! Ya on qızıl, ya bir

at, ya bir sürü qoyun, ya da bir bağ. Hansını istəyirsən?

Molla deyir:

– Əgər mənim ürəyimi soruşursansa, mən istəyirəm sən sübut

eləyəsən ki, doğrudan da ədalətli bir şahsan.

Teymur deyir:

– Necə?

Molla deyir:

– Əgər mən on qızılı cibimə qoyub ata minsəm, qoyunları qabağıma

salıb bağa getsəm sən sübut eləmiş olarsan ki, ədalətli şahsan.

Teymur deyir:

– İştahan pis deyil. Əgər heç birisini verməsəm?

Molla deyir:

– Heç bir şey. Sübut eləmiş olarsan ki, elə Teymur Ləngsən ki,

varsan.

Molla Nəsrəddin Lətifələri