Bir gün Teymur Ləng kimə isə qəzəblənib Mollaya əmr eləyir ki:

– Bu saat buna yüz çubuq vur!

Molla gülür. Teymur daha da qəzəblənib qışqırır:

– Nəyə gülürsən? Əmrimə əməl elə! Bu saat buna beş yüz çubuq

vur!

Molla lap ucadan gülür. Teymur cin atına minir. Qışqırır ki:

– İndi ki, belə oldu, gərək bu saat buna min çubuq vurasan.

Molla qəh-qəh çəkib gülür. Teymur dəli kimi yerindən qalxır ki:

– Mənə gülürsən?

Molla deyir:

– Xeyr, qibleyi-aləm! Mənim həddim nədi sənə güləm. Mən

Allaha gülürəm ki, necə olub da sənin kimi çubuq dadı bilməyən,

haqq-hesabdan başı çıxmayan bir adamı padşah eləyib. Yoxsa bir adama

da min çubuq vurarlar?

Molla Nəsrəddin Lətifələri