Mahi-Kən’anın batıb, ey piri-Kən’an, qəm yemə!

Ta gülüstanın olubdur beyti-ehzan, qəm yemə!

Ey dili-möhnətzədə, ol şad, ləbrizi-sürur,

Kəsb namərdi qılar əfkarü vicdan, qəm yemə!

Olmadı məqsudunuzca dövri-çərxi-gəcmədar,

Qalmalıdır böylə halət üzrə dövran paydar,

Qismətindir, etgilən həm ruz, həm şəb nalə, zar,

Ey rəiyyət, ey fəqirü fəhlə, dehqan, qəm yemə!

Sübh tezdən dur ayağə, şamə tək çək zəhməti,

Güclülərdən də eşit hər növ’ föhşü töhməti,

Sən zəlil ol, eybi yox, qoy güclü çəksin ləzzəti,

Qoy səni xar eyləsinlər xanü ə’yan, qəm yemə!

İşlə, qoy qəddin bükülsün, işlə, annın tərləsin,

İşlə, ac qal, ac bəhayim tək əyalın çərləsin,

Zülmdən fəryadü dadı qoy dilin əzbərləsin,

Qarət etsin ruzunu molla və bəy, xan, qəm yemə!

Çəkgilən ömrün çatınca, binəva, ahü fəğan,

Böylə pünhan sirrlər olmaz sənə hərgiz bəyan,

Molla Nəsrəddin, “Lisanülqeyb”ə oldun tərcüman,

Ruhi-pakindir sənə hər dəm sənaxan, qəm yemə!